PSYCHOTERAPIA RODZINNA
PSYCHOTERAPIA RODZINNA – na czym polega
Psychoterapia rodzinna jest formą terapii, skierowaną głównie do par oraz rodzin borykających się z wszelakimi trudnościami. Zakłada bowiem, że każdy człowiek funkcjonuje w jakimś systemie i jego działania nie są wolne od wpływu tego systemu na niego i odwrotnie.
W psychoterapii rodzinnej najistotniejsze jest to, aby przeanalizować istniejące w danym systemie zależności cyrkularne (a nie linearne, w których zakłada się że każdy skutek ma jakąś przyczynę). Zależności cyrkularne mają na celu pokazanie, że jedno zjawisko prowadzi do drugiego, które następnie wpływa na jeszcze inne zjawisko. W psychoterapii rodzinnej nie szukamy winnego/winnej zaistniałej sytuacji, tylko próbujemy zrozumieć, jak prezentowane zachowania wzmacniają się nawzajem. Przykładem może być partner, który w sytuacji napięcia wycofuje się, co wywołuje wzrost złości w drugiej osobie.
Z kolei większa złość u partnera wywołuje jeszcze większe wycofanie tego pierwszego. Nie ma znaczenia kto zaczął, tylko to, jak oboje przyczyniają się i wzmacniają destrukcyjne dla ich relacji zachowania.
Dobrze jest, gdy psychoterapia rodzinna prowadzona jest przez 2 psychoterapeutów, najlepiej przeciwnej płci.
PSYCHOTERAPIA RODZINNA – ile trwa
Psychoterapia rodzinna jest raczej krótkoterminową formą pomocy, trwającą od pół roku (10 spotkań) do dwóch lat. Spotkania z psychoterapeutą odbywają się co 2-3 tygodnie, by rodzina miała czas na ich "przepracowanie" i wprowadzenie różnorakich zmian w codziennym funkcjonowaniu.
PSYCHOTERAPIA RODZINNA – dla kogo
Psychoterapia rodzinna jest skierowana do osób mających problemy w relacjach. Najczęściej są to pary, małżeństwa i rodziny, które mieszkają pod jednym dachem, ale też dorośli ze swoimi rodzicami, czy też jeden rodzic z dziećmi. Psychoterapia rodzinna będzie też pomocna w sytuacjach wszelkich zmian, z którymi rodzina ma trudność sobie poradzić, jak rozwód rodziców, śmierć bliskiej osoby, nowy partner itp.
Często bywa też tak, że do gabinetu „przyprowadza” rodzinę dziecko, które prezentuje jakiś rodzaj objawu złego funkcjonowania całej rodziny. Dzieci często są odbiciem tego, co dzieje się w domu, swoim zachowaniem manifestują to, co skrzętnie skrywane w zaciszu domowym.
Psychoterapeuta, zajmując się tylko zachowaniem dzieckiem, podejmowałby się tylko „zaleczania objawów”, nie odnajdując prawdziwego problemu. Dopiero praca z całą rodziną może dać szansę na zmianę.